Lucky $2 bill !

จริงหรือมั่ว ชัวร์หรือไม่ ?

สวัสดีผู้อ่านบล็อกทุกท่านครับ กลับมาอีกครั้งกับการถ่ายทอดประสบการณ์ต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของผมโดยการถ่ายทอดเป็นตัวหนังสือผ่านบล็อก ซึ่งเรื่องที่ผมจะได้นำมาเล่าให้ทุกท่านฟังเป็นเรื่องเกี่ยวกับความเชื่อความเชื่อหนึ่งของฝรั่งชาวอเมริกัน ซึ่งต้องของบอกก่อนเลยนะครับว่าเป็นเรื่องที่แปลกมากสำหรับคนไทยอย่างผม

ผมได้มีโอกาสเดินทางไปประเทศสหรัฐอเมริกาเมื่อ 6 เดือนที่ผ่านมาในโครงการ Work and travel โดยเมืองที่ผมได้เดินทางไปนั้นมีชื่อว่า Midland อยู่ทางตอนกลางของรัฐ Texas ซึ่งภูมิประเทศโดยรอบแล้วเป็นทะเลทราย โดยการไปทำงานครั้งนี้ผมได้ไปทำอยู่ในร้าน Fastfood คล้ายๆกับร้าน Mc Donald's บ้านเรา แต่แตกต่างกันที่ร้านที่ผมไปทำนั้นจะไม่มีโต๊ะให้ลูกค้านั่งทานในร้าน ส่วนใหญ่จะเน้นเสริฟอาหารตามที่จอดรถที่ร้านเตรียมไว้ให้ หรือถ้าจะอธิบายง่ายๆก็คือแค่ท่านจอดรถในบริเวรของร้าน แล้วกดปุ่มสั่งอาหารที่อยู่ทางซ้ายมือของท่าน อาหารที่ท่านต้องการก็จะออกไปหาท่านภายใน 3 นาทีเท่านั้น
แล้วมันเกี่ยวข้องยังไงกับความเชื่อละครับ นี่ไงครับผมกำลังจะเล่าว่าตอนแรกๆที่ผมไปทำงานเนี่ย อยู่แต่ในห้องครัวครับ ทำเครื่องดื่มแล้วให้คนอื่นไปเสริฟซึ่งอาจจะเป็นเพราะว่าภาษาอังกฤษเราไม่ค่อยดี นายจ้างเลยคิดว่าเรายังไม่พร้อม พอผมรู้อย่างนั้นก็พยายามพัฒนาตัวเองขึ้นเรื่อยๆภายในเวลาไม่เกิน 2 อาทิตย์ผมก็ได้มีโอกาสออกไปเสริฟอาหารเหมือนที่เด็กฝรั่งเขาทำกันบ้าง ตื่นเต้นมาเลยครับเพราะเป็นคนไทยคนแรกที่มีโอกาสได้ทำ

เรื่องราวเริ่มต้นจากวันแรกที่ผมย้ายตำแหน่งไปเป็นเด็กเสริฟนี่แหละครับ ซึ่งแน่นอนว่าการออกไปเสริฟอาหารให้ลูกค้า จะต้องมีการรับเงินทอนเงินกันเกิดขึ้น ในตอนแรกๆผมก็ไม่ได้สังเกตอะไรนะครับเพราะมัวแต่กลัวว่าจะทอนเงินผิดๆให้กับลูกค้าเพราะค้าเงินไทยกับดอลลาร์มันต่างกัน จนเมื่อผมได้เจอลูกค้าท่านนึง เธอสั่งเมนูอาหารแบบราคาประหยัดหรือที่เรียกว่า Dollars Menu ซึ่งผมก็ได้รับหน้าที่นำไปส่งที่รถของเธอ เมื่อเธอเห็นผมเดินมาเธอก็ได้เลื่อนกระจกลงแล้วสอบถามราคา ผมซึ่งเป็นคนที่ไม่ค่อยจะอายเมื่อถึงเวลาพูดภาษาอังกฤษแล้วคิดเพียงแค่จะสื่อสารยังไงให้เขารู้เรื่องก็ได้สวัสดีสอบถามว่าสบายดีไหมเป็นยังไงบ้างไปเรื่อยเปื่อย และได้คุยกันประมาณ 30 วินาทีโดยประมาณ โดยปกติแล้วธรรมเนียมของคนอเมริกันเมื่อมีการบริการที่ไหน การให้ทิปถือเป็นเรื่องที่สำคัญมาก เช่นเดียวกับผู้หญิงคนนี้ อาหารของเธอราคา $7.50 เธอยื่นแบงค์ $50 แบงค์ แล้วเธอก็พูดประมาณว่า "ขอให้สนุกกับการทำงาน ฉันเชื่อว่าคุณจะเป็นคนที่ประสบความสำเร็จจากการทำงานถึงแม้จะเป็นร้านฟาสฟู้ดธรรมดาก็ตาม" แล้วเธอก็เอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าเพื่อควักแบงค์ดอลลาร์อีกใบหนึ่งซึ่งผมไม่เคยเห็นมาก่อนพร้อมกับพูดว่า "เก็บมันไว้นะ มันจะนำพามาซึ่งความโชคดีและความมั่งคั่ง อ่อแล้วไม่ต้องทอนนะคุณเหมาะสมที่จะได้รับมัน" ความประหลาดใจอย่างแรกคือเธอเป็นลูกค้าที่อัธยาศัยดีมากจนผมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง อย่างที่สองคือที่ผ่านๆมาผมจะได้ทิปในการเสริฟอาหารในแต่ละครั้งอยู่ที่ $2-$20 เท่านั้น เธอเป็นคนแรกที่ให้ทิปผมเยอะมากขนาดนี้ และอย่างสุดท้ายอย่างที่ 3 เธอเอาแบงค์ $2 ที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนทั้งในตอนไปแลกเงินก่อนจะไปที่นั้น และผมอยู่ที่นั่นมาเกือบ 1 เดือนผมก็ยังไม่เคยเห็นมาก่อน

ด้วยความที่ผมเป็นช่างสงสัยไม่อยากให้อะไรมันค้างคาเลยกลับเข้าไปถามเพื่อนในร้านที่เป็นชาวอเมริกันด้วยความเร่งรีบ พอเข้าไปถึงในร้านผมก็ตรงดิ่งเข้าไปหาเด็กเสริฟด้วยกัน เมื่อผมหยิบแบงค์ $2 ขึ้นมาเพียงเท่านั้นบรรยากาศในร้านเต็มไปด้วยเสียงอุทานราวกับว่าทุกคนตกใจกับสิ่งผมทำลงไป ณ ตอนนั้นกังวลมากครับเพราะเป็นช่วงที่แบงค์ปลอมระบาด คิดในใจว่าผมโดนหลอกแน่ๆ หลังจากนั้นนายจ้างก็รีบเดินเข้ามาแล้วพูดประมาณว่า "คุณโชคดีมากเลยนะรู้มั้ย คนบางคนทำงานที่นี่มาเกือบปียังไม่เคยได้แบงค์ $2 มาก่อนเลย" นายจ้างได้สร้างความประหลาดใจให้ผมเป็นอย่างมาก ณ เวลานั้น ซึ่งผมก็ได้ถามต่อไปว่าแล้วมันดียังไงหรอความเชื่อนี้ นายจ้างก็ได้อธิบายว่า

"คนที่ทำมาค้าขายถ้าได้รับแบงค์ $2 จะเหมือนเป็นการอวยพรให้โชคดีในการค้าขาย จะมีโชคลาภเงินทองไหลมาเทมา และจะประสบความสำเร็จในการทำงาน เพราะโดยส่วนมากแล้วใครที่มีแบงค์ $2 นี้ก็มักจะเก็บไว้กับตัวเองไม่ส่งต่อให้ใครเพราะมีความเชื่อว่าจะเก็บไว้ให้เป็นเครื่อลางนำโชคให้กับตัวเองนั่นเอง เก็บมันไว้ในกระเป๋าตังค์นะแล้วคุณจะโชคดี"

ตอนแรกผมไม่เชื่อเลยนะครับว่ามันจะเป็นจริง เพราะคนในร้านเป็นคนติดตลก อาจจะอำกันเล่นก็เป็นได้ แต่หลังจากนั้นผมก็เก็บแบงค์ $2 ไว้ในกระเป๋าตังค์ตลอดโดยที่ไม่ใช้เลยนะครับ แล้วหลังจากวันนั้นพอผมไปทำงานเป็นเด็กเสริฟอีก ทิปที่ผมได้ก็เริ่มเยอะขึ้นนายจ้างก็ให้ชั่วโมงงานที่เยอะขึ้น (ประมาณว่าเยอะกว่าเพื่อนคนไทยที่ไปด้วยกันและให้ทำทุกวันเวลาเดิมเป็นอันนำมาซึ่งรายได้ที่คงที่) พอมานับทิปที่ผมได้ สัปดาห์แรกที่ผมทำงานเป็นเด็กเสริฟได้เงินเฉลี่ยนต่อวันเพียง $60 สัปดาห์ถัดมาหลังจากที่ได้แบงค์ $2 แล้วทิปอยู่ที่ $120 อาทิตย์ต่อๆมาก็ได้เยอะขึ้นเรื่อยๆถึงขั้นได้สูงสุดถึง $152 ต่อวันซึ่งเป็นอะไรที่สร้างความประหลาดใจให้กับผมเป็นอย่างมาก แทบไม่เชื่อตัวเองเลยว่าทำไมถึงโชคดีอะไรได้ถึงขนาดนั้น อาจจะเป็นเพราะทำงานดีขึ้นคล่องขึ้นพูดเก่งขึ้น แต่ก็ไม่น่าจะทำได้ถึงขนาดนั้น ผมเลยยกความโชคดีทั้งหมดนี้ให้กับแบงค์ $2 ของผมอย่างเดียวเลยครับ  

ปัจจุบันนี้ผมมีแบงค์ $2 อยู่ในกระเป๋าตังค์ถึง 2 ใบแล้วครับ และก็คิดว่าจะเก็บไว้ต่อไปไม่ใช้อย่างแน่นอน เพื่อเก็บไว้เป็นเครื่องลางอันนั้นมาซึ่งความโชคดีของผมยังไงละครับ